Maretakkenboerderij

Maretakken (mistletoe) komen in het wild algemeen voor in Noord-Europa, vooral op bomen die groeien in kalkhoudende grond.

Daarom zie je ze regelmatig in Zuid-Limburg, bijvoorbeeld op het Plateau van Margraten. Hier worden ze ook gekweekt bij de Maretakkenboerderij.

Maretakken (Viscum Album) zijn half-parasieten, die water en mineralen aan hun gastheer onttrekken. Ze groeien gewoonlijk op zijtakken van het bovenste deel van de boom.

De bezemachtige plant bestaat uit groenachtig, regelmatig gevormde takken op een korte stam. De bleekgroene bladeren zitten als kleine propellers aan het eind van de stengels.

Ze blijven gedurende de hele winter groen. Op de plaats waar de stengel zich vertakt, verschijnen in de lente zeer kleine bloemen, die zich ontwikkelen tot witte, kogelronde bessen op de vrouwelijke planten.

De verspreiding van de zaden gebeurt in het wild door vogels. Ze eten de bessen en zaden in een oksel van een boomtak, waar het resterende zaad blijft liggen en ontkiemt.
De zaden  hebben een kleverige laag. Vandaar dat deze plant ook wel Vogellijm wordt genoemd.

Geneeskundig

De maretak staat in de kruidengeneeskunde bekend om zijn medicinale eigenschappen. De thee van het blad is te koop in natuurwinkels

en wordt vooral gebruikt als middel tegen hoge bloeddruk. De maretakken worden ook verwerkt in een middel (Iscador) dat bij  sommige kanker-therapieën gebruikt wordt.

Bijnamen maretak

• Boomkruid
• Duivelsgras
• Duivelsnest
• Hamschel
• Hamspoen
• Heksennest
• Holster
• Hulster
• Kersterhout
• Lijmkruid
• Mattekruid
• Mistel
• Priemst
• Raamsch
• Slangentong
• Viscus 
• Vogellijm